Τετάρτη 21 Δεκεμβρίου 2011

προς Καππαδοκία

Τελικός στόχος η περιοχή της Καππαδοκίας σε ένα ολιγοήμερο ταξίδι με αμάξι. Η διαδρομή και οι ενδιάμεσες στάσεις τελικά αποδείχθηκαν ισάξιες του τελικού στόχου. Γαλαζοπράσινα ασβεστούχα νερά σε κατάλευκες βάθρες, αλμυρές ηφαιστειακές λίμνες, έρημοι και στέπες, είναι μερικές από τις εικόνες που συναντήσαμε στη διαδρομή



 


  



 Στο «Παμούκαλε» (φρούριο από βαμβάκι), στη ΝΔ Τουρκία, το κατάλευκο βουνό που δεν είναι από χιόνι δημιουργεί κάποια ερωτηματικά. Νερά πλούσια σε ασβέστιο, αναβλύζουν από θερμές πηγές, και το αποθέτουν, σχηματίζοντας παράλληλα βάθρες σε διάφορα επίπεδα, γεμάτες με το ιαματικό νερό









Τα παιδιά, σε αντίθεση με τους μεγάλους, επιτρέπεται να  κάνουν μπάνιο





















Ακριβώς από πάνω βρίσκεται η αρχαία Ιεράπολις, η οποία ιδρύθηκε τον 2ο π.Χ. αιώνα από τον βασιλιά της Περγάμου Ευμένη Β', και μετά πέρασε στα χέρια των Ρωμαίων. Ανάμεσα στα αρχαία κτίσματα, και ένα ρωμαϊκό θέατρο, επί Αδριανού, χωρητικότητας 12000 θεατών













































Στην περιοχή Karapinar, και οδεύοντας προς Καππαδοκία, διασχίσαμε μία έρημο, με νομάδες (γιουρούκους) να περιπλανώνται με τα κοπάδια τους, ζώντας σε μια άλλη εποχή
















Τοπία όπως το παρακάτω οφείλουν την ύπαρξή τους σε εκρήξεις ηφαιστείων  
























Άφιξη στην περιοχή της Καππαδοκίας. Τρεις θεοί της φωτιάς (κατά τους αρχαίους πυρολάτρες Πέρσες), τρία ηφαίστεια (κατά τους σύγχρονους επιστήμονες), γύρω από την Καππαδοκία, ξέρασαν τεράστιες ποσότητες ηφαιστειακής στάχτης, σχηματίζοντας ένα παχύ στρώμα μαλακού πετρώματος. Ένα σκληρό στρώμα λάβας ήρθε να το καλύψει. Η λάβα ρηγματώθηκε και τα νερά που τη διαπέρασαν διάβρωσαν το υποκείμενο μαλακό πέτρωμα, φτιάχνοντας μορφές, τουλάχιστον εξωγήινες!






























Το έργο της φύσης συμπλήρωναν οι τρωγλοδύτες μοναχοί, λαξεύοντας τους μαλακούς βράχους, από τον 4ο ως το 13ο αιώνα








 η πόλη Uchhisar, λαξευμένη σχεδόν ολόκληρη στο βράχο










































πάμπολες οι  λαξευμένες χριστιανικές εκκλησίες





























και ένα... ξενοδοχείο















































Ο ένας εκ των τριών υπευθύνων για τη διαμόρφωση του τοπίου. Το ηφαίστειο Hasan Dagi







πηγή ιστορικών στοιχείων : Έθνος, ένθετα

Κυριακή 11 Δεκεμβρίου 2011

εν πλω

Δεν ξέρω τι είναι αυτό που με τραβάει στο κατάστρωμα του πλοίου. Ίσως η αντίθεση ανάμεσα στην αυστηρή γεωμετρία του και στις απλές γραμμές της θάλασσας. Ή ίσως η (δυσ)αρμονία των έντονων χρωμάτων με το άσπρο. Ίσως πάλι να είναι η πλήρης απουσία ανθρώπων σε ένα χώρο που τους καλοκαιρινούς μήνες επικρατεί συνωστισμός

































































































































































































































Τις βραδινές ώρες, ή λίγο πριν το ξημέρωμα, τα φώτα του καταστρώματος δημιουργούν ένα τοπίο κάπως αλλόκοσμο

















































Τα ληγμένα φιλμ δεν είναι απαραίτητα για πέταμα...






















































Και λίγο μαυρόασπρο...